کتاب سران و سلاطین نوشته تایلور کالدول

آمریکای قرن نوزده، رویاهای دل انگیز بسیاری از مردم رنج دیده و محنت کشیده ی جهان بود. مردمانی که در سرزمین های خود از حکام ستمگر و ستم قومی و فقر و بدبختی به جان می آمدند، برای به دست آوردن لقمه نانی و برای دست یافتن به زندگی مرفهی، راهی آمریکا می شدند. این مردمان انبوه مهاجر،فکر می کردند، آمریکا سرزمینی است که آنان را از گرسنگی نجات می دهد؛ رنج هایشان را تسلی می بخشد و خوشبختی و معنویت را برایشان به ارمغان می آورد. ولی این مردمان از خویش بیگانه، که ستم های ستمگران و فقر و بدبختی و ستم قومی روح و جانشان را چون موریانه خورده بود، در سرزمین رویایی خود، یعنی آمریکا، با خیل عظیم تر روابط ضد انسانی و ضد بشری روبرو شدند. این سیل عظیم مهاجران به زودی دریافتند که یا باید هم چنان ستم های ستمگران و فقر و گرسنگی را تحمل کنند و یا برای ثروت اندوزی و لذت جویی، بقایای خصلت های انسانی و معنوی خویش را زیر پا بگذارند و برای دست یافتن به زندگی مادی مرفه و کاخ نشینی، خود شیوه ی ستم گران را در پیش گیرند. باری این چنین بود که این گروه برای ثروت اندوزی، غارت و چپاول و آدم کشی را شیوه ی زندگی خود ساختند و مظاهر معنویت، یعنی کلیسا، و کلا مذهب و خدا را به باد نیشخند گرفتند و با زیر پا گذاشتن این مظاهر معنوی و انسانی، چنان در قتل و غارت و چپاول تمام مردم ستم دیده ی جهان پیش تاختند که شهره ی جهان شدند.